കഥാപാത്രങ്ങളിലൂടെ ,അവരുടെ വെര്റിട്ട സഞ്ചാരങ്ങിലൂടെ തനിക്കു പറയാനുള്ളതു സുസ്മേഷ്‌ ചന്ദ്രൊത്‌ ഒരു ശിൽപിയുടെ കരവിരുതൊടെ അവിഷ്കരിക്ക്രിക്കുകയണു. വാക്കുകൾ കൊണ്ടുള്ള അമ്മാനമാടലുകളില്ല, പകരം നമ്മലുടെ ഉള്ളിലുള്ള ഒരു മനുജൻ, നമ്മുടെ ചുറ്റുമുള്ള ഒരു ഭുവനം, പിന്നെ നമ്മൾ തന്നെ പലപ്പൊഴും പകർന്നടുന്ന മനുഷ്യ കൊലങ്ങൾ... അമ്മുവിലൂടെ, മൃണാളനില്ലൂടെ, വസന്തനിലൂടെ ആത്മഛായ തെടിയുള്ള പ്രയാണം , കുറെ നാളുകൾക്കു ശെഷമുള്ള വായനയെ അർദ്ധമുള്ളതാക്കി...